Nieuwe roman Caro Sicking: Asfour, over verraad
Door redactie, Het Klaverblad, 10.02.2016
Asfour betekent vogel. Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de Arabische Revolutie in Tunesië. Daar begon de zogenoemde lente. Caro Sicking was in Tunesië tijdens de aanloop naar de eerste vrije verkiezingen. Ze heeft er rondgetrokken met de filmer Mongi Farhani, Facebookactiviste Emna en haar lief Frank van Empel. Samen gingen ze langs politici en spraken ze mensen op straat. Er heerste hoop. Tunesië zou een democratie worden. Een echte. Een eigenzinnige. Nu, vijf jaar verder is er in Tunesië nog steeds geen substantiële verandering merkbaar, maar het is wel het enige land in de regio dat niet door de revolutie een burgeroorlog in is geraketteerd. Nog niet… Er waren aanslagen, er zijn onlusten.
Tunesië is eerder aanleiding dan onderwerp van Asfour. Het onderwerp is de mens in een chaotische wereld, waar dingen gebeuren waar je totaal geen invloed op hebt. Maar die dingen hebben wel invloed op jou. Op je ontwikkeling, op je ervaring, je beleving, op je Zijn.
Dat blijkt uit de Tunileaks in het boek. Deze zijn geschreven door de bode van de Amerikaanse ambassade. Ze doorbreken het lopende verhaal. Schudden je wakker. Tegelijkertijd laten ze zien hoe geopolitieke machtspellen het lot van een man kunnen sturen. De intriges in het paleis van Ben Ali, de belangen van de Mossad, Amerikaanse en Franse invloeden, de Tunileaks onthullen het allemaal.
De invloed van de omgeving op het individu zien we ook in de personage Gilles. Gilles lijdt aan het Don Juan syndroom. Dat houdt kort door de bocht in, dat hij vrouwen wil veroveren en zodra hij de buit binnen heeft, werpt hij de dames weer weg. Hij is in alle opzichten een klootzak, toch krijg je op een gegeven moment begrip voor hem. Ook Gilles is het product van zijn omgeving.
Het onderwerp van Asfour is ook de mens met vooroordelen, vaak zonder dat hij of zij dat zelf in de gaten heeft. We benaderen de wereld vanuit onszelf en zijn vaak te weinig in staat om ons te verplaatsen in de ander. Dat gaat zover dat we zelfs bang worden voor elkaar en op basis van wantrouwen opereren.
Caro Sicking heeft vier jaar over dit boek gedaan. Met tussenpozen weliswaar. In die vier jaar zijn zeven andere boeken verschenen die ze heeft geschreven of waar ze aan heeft meegewerkt. Asfour was koppig. Het boek vereiste veel onderzoek, het verhaal wilde haar eigen weg gaan en knokte met de schrijfster.
Sicking: ‘Persoonlijk heb ik veel met Marokko, ook dat land wordt bezocht in deze roman over verraad. In zekere zin vindt in Marokko het keerpunt van de levens van de hoofdpersonen plaats. Dat besef je pas als je Asfour uit hebt.’
De roman is op 31 januari gepresenteerd in De Nieuwe Boekhandel, Amsterdam, tezamen met het nieuwe solo-album van Dieter van der Westen, Old Oak Tree en tekeningen van Kai Kuper, die de omslag ontwierp. De drie maken samen een tour langs boekhandels en galeries. Op 28 februari om 14h zijn ze bij GianottenMutsaers in Tilburg. Ook Outspoken, Galerie Majke Hüsstege, in Den Bosch wordt dit voorjaar nog aangedaan.
Lees hier het eerste hoofdstuk
Categories:
Recensies